Ο Βίκτωρ Ουγκώ (25 Φεβρουαρίου 1802 – 22 Μαΐου 1885) ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος, ποιητής και δραματουργός, ο πλέον σημαντικός και προβεβλημένος εκπρόσωπος του κινήματος του γαλλικού ρομαντισμού.
Από τα πρώτα χρόνια της εφηβείας του αντιλήφθηκε το λογοτεχνικό του ταλέντο και ξεκίνησε τις μεταφράσεις έργων από τα λατινικά καθώς και δικές του πρωτότυπες ποιητικές εργασίες. Η αξία του αναγνωρίστηκε σύντομα μέσα στο γαλλικό ακαδημαϊκό κύκλο αλλά και στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό. Ταυτόχρονα ασχολήθηκε με την πολιτική μεταλλασσόμενος βαθμιαία από φιλομοναρχικό συντηρητικό σε ριζοσπάστη δημοκρατικό.
Την τελευταία περίοδο της ζωής του γνώρισε τη λατρεία του γαλλικού έθνους, ταυτιζόμενος με την ίδια τη Γαλλία, όπως ο ίδιος έλεγε στο ποίημά του Lettre à une femme (Γράμμα σε μία γυναίκα): “Je ne sais plus mon nom, je m’appelle Patrie!” (Δε γνωρίζω πλέον το όνομά μου, ονομάζομαι Πατρίς). Προ πάντων, όμως, ήταν ο ποιητής του νέου κόσμου, ο προφητικός, παραισθησιακός φιλόσοφος και μυθοπλάστης μιας ριζικά νέας εποχής.
Αποφθέγματά του:
Εκεί που ανοίγει ένα σχολείο, κλείνει μια φυλακή.
Δεν είναι τίποτα να πεθάνεις. Είναι τρομακτικό να μη ζεις.
Οι άντρες κυνηγούν. Οι γυναίκες ψαρεύουν.
Ο κόσμος είναι η Ελλάδα που διαστέλλεται. Η Ελλάδα είναι ο κόσμος που συστέλλεται.
Όταν μια γυναίκα σου μιλάει, άκου αυτά που λέει με τα μάτια της.
Αγάπη είναι ο ασπασμός των αγγέλων προς τ’ άστρα.
Η μεγαλύτερη ευτυχία στη ζωή είναι η διαπίστωση ότι μας αγαπούν γι’ αυτό που είμαστε, ή, μάλλον, παρά το γεγονός ότι είμαστε αυτό που είμαστε.
Η μεγαλύτερη ευτυχία στη ζωή είναι η πεποίθηση ότι μας αγαπούν.
Η ευφυΐα είναι η σύζυγος, η φαντασία είναι η ερωμένη και η μνήμη είναι η υπηρέτρια.
Υποφέρει κανείς μόνο από το κακό που του κάνουν αυτοί που αγαπάει. Το κακό που προέρχεται από έναν εχθρό δεν μετράει.
Οι καλύτερες καρδιές τυχαίνει καμιά φορά να είναι πολύ σκληρές.
Η αντιξοότητα δημιουργεί ανθρώπους και η ευημερία δημιουργεί τέρατα.
Είναι μαρτύριο για τον άντρα να του αντιστέκεται μια γυναίκα. Αλλά είναι ακόμη μεγαλύτερο μαρτύριο για μια γυναίκα να αντιστέκεται.
Τα μάτια δεν βλέπουν καλά τον Θεό, παρά μόνο μέσα από δάκρυα.
Η ζωή είναι ένα λουλούδι κι ο έρωτας το μέλι του.
Το να μην κάνεις τίποτα είναι η ευτυχία των παιδιών και η δυστυχία των γέρων.
Τα σαράντα είναι τα γερατειά της νεότητας. Τα πενήντα είναι η νεότητα των γερατειών.
Είστε κοντά στο χωρισμό όταν το τραπέζι είναι εξίσου θλιβερό με το κρεβάτι.
Η κοπέλα ελπίζει, η γυναίκα χαίρεται, η γριά αναπολεί.
Τίποτε δεν μπορεί να αντισταθεί σε μια ιδέα που έχει έρθει η ώρα της.
Σ’ αυτόν τον κόσμο υπάρχει μόνο ένα πράγμα στο οποίο πρέπει να υποκλινόμαστε, η μεγαλοφυΐα, και ένα πράγμα στο οποίο πρέπει να πέφτουμε στα γόνατα, η καλοσύνη.
Ο Θεός κάνει τη γυναίκα όμορφη και ο διάβολος την κάνει νόστιμη.
Η μελαγχολία είναι η ευτυχία του να είσαι θλιμμένος.
Άλλαζε απόψεις, αλλά κράτα τις αρχές σου. Άλλαζε τα φύλλα, αλλά κράτα άθικτες τις ρίζες.
Βλέπεις φλόγα στα μάτια των νέων. Μα στα μάτια των γέρων, βλέπεις φως.
Η πίστη είναι απαραίτητη στον άνθρωπο. Αλίμονο σ’ αυτόν που δεν πιστεύει σε τίποτα.
Θεέ μου, πόσο διαφορετική είναι η ομορφιά στη Φύση και στην Τέχνη! Σε μια γυναίκα, η σάρκα πρέπει να είναι σαν μάρμαρο. Σε ένα άγαλμα το μάρμαρο πρέπει να είναι σαν σάρκα.
Ο Άνθρωπος είναι μια φυλακή όπου η ψυχή παραμένει ελεύθερη.
Η λύπη ενός παιδιού ενδιαφέρει τη μητέρα του, η λύπη ενός νέου ενδιαφέρει μια νέα, η λύπη ενός γέρου δεν ενδιαφέρει κανέναν.
Υπάρχουν πατεράδες που δεν αγαπούν τα παιδιά τους. Αλλά δεν υπάρχει παππούς που να μη λατρεύει τα εγγόνια του.
Η αγάπη μοιάζει με τον ατμό. Όσο περισσότερο πιέζεται, τόσο πιο δυνατή γίνεται.
Ακόμα και η πιο σκοτεινή νύχτα θα τελειώσει και ο ήλιος θα ανατείλει ξανά.
Το διάβασμα είναι όπως η τροφή και το νερό. Το πνεύμα που δεν διαβάζει χάνει βάρος, όπως ένα σώμα που δεν τρώει.
Να είσαι δίκαιος είναι καθήκον, να είσαι αγαθός είναι αρετή.
Υπάρχει σήμερα μια εθνικότητα ευρωπαϊκή, όπως στον καιρό του Αισχύλου, του Σοφοκλή και του Ευριπίδη υπήρχε μια εθνικότητα ελληνική.
Ο Ιησούς δάκρυσε. Ο Βολταίρος χαμογέλασε. Από εκείνο το θείο δάκρυ κι εκείνο το ανθρώπινο χαμόγελο προέρχεται η χάρη του σημερινού πολιτισμού.
Παντού όπου υπάρχει μια ωραία γυναίκα, η αντιπαλότητα είναι φανερή.
Οι κακοί άνθρωποι φθονούν και μισούν. Είναι ο δικός τους τρόπος να θαυμάζουν.
Η φτώχεια οδηγεί στην επανάσταση, η επανάσταση στη φτώχεια.
Τα σπίτια μοιάζουν με τους ανθρώπους που τα κατοικούν.
Αν ήμουν ο Ιησούς, θα είχα σώσει τον Ιούδα.
Βλέπω ένα μαύρο φως.
(τα τελευταία του λόγια)
Θέλεις ειρήνη; Φτιάξε αγάπη.
Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μια βιβλιοθήκη, όπως οι ευνούχοι έχουν ένα χαρέμι.
Ευλογημένη η Θεία Πρόνοια που έδωσε στον καθένα το παιχνίδι του: την κούκλα στο παιδί, το παιδί στη γυναίκα, τη γυναίκα στον διάβολο.
Δεν είστε όμορφη, είστε κάτι χειρότερο.
Οι υπουργοί λένε ό,τι θέλουμε να λένε, ώστε να κάνουμε ό,τι θέλουνε να κάνουμε.
Η ευτυχία είναι καμιά φορά κρυμμένη μέσα στο άγνωστο.
Ο μισός φίλος είναι μισός προδότης.
Η σάρκα είναι η στάχτη, η ψυχή είναι η φλόγα.
Όταν ο ποιητής ζωγραφίζει την κόλαση, ζωγραφίζει τη ζωή του.
Η ζωή είναι μια παρατεταμένη απώλεια όλων όσα αγαπάμε.
Η αρετή έχει βέλο ενώ η αμαρτία μάσκα.
Ένα κομπλιμέντο είναι κάτι σαν φιλί μέσα από βέλο.
Ό,τι θα στεκόταν άσχημα σ’ έναν κήπο, είναι όμορφο σε ένα βουνό.
Η συνήθεια είναι το εκτροφείο των σφαλμάτων.
Τα μικρότερα μυαλά έχουν τις μεγαλύτερες προκαταλήψεις.
Λέμε ότι η δουλεία δεν υπάρχει πια στον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Όμως αυτό δεν είναι αλήθεια. Η δουλεία υπάρχει ακόμα, αλλά τώρα ονομάζεται πορνεία.
Το να κάνεις παιδιά είναι σαν να παραδίνεις ομήρους στο πεπρωμένο.
Η αγάπη είναι φωτεινή σαν την αυγή και σιωπηλή σαν τον τάφο.
Ένας άνθρωπος δεν είναι πάντα αδρανής όταν είναι απορροφημένος στις σκέψεις του. Υπάρχει ορατός μόχθος και υπάρχει και αόρατος μόχθος.
Ο Θεός έφτιαξε μόνο το νερό. Ο άνθρωπος έφτιαξε το κρασί.
Οι μεγάλοι κίνδυνοι έχουν μια ομορφιά: φέρνουν στο φως τη συντροφικότητα των ξένων.
Μην μιμείσαι κανέναν και τίποτα. Το λιοντάρι που μιμείται ένα άλλο λιοντάρι γίνεται πίθηκος.
Η μνήμη είναι γειτόνισσα των τύψεων.
Ο Καίσαρας έχει παραπάνω από τον Αλέξανδρο, τον Καρλομάγνο και τον Ναπολέοντα, ότι ο Ιησούς πρόφερε το όνομά του.
Ποιητής είναι κάποιος που σκέφτεται κάτι άλλο.
Η φιλοσοφία είναι το μικροσκόπιο της σκέψης.
Άραγε ποιας πεταλούδας είναι η κάμπια αυτή η γήινη ζωή μας;
Ο πόλεμος είναι πόλεμος ανθρώπων. Η ειρήνη είναι πόλεμος ιδεών.
Οι άνθρωποι, όπως τ’ αστέρια, έχουν το δικαίωμα της έκλειψης. Και αυτό δεν πειράζει, με την προϋπόθεση ότι το φως θα ξανάρθει και η έκλειψη δεν θα χαθεί μέσα στη νύχτα.
Η ζωή είναι ένα φαγητό που μας αρέσει μόνο χάρη στα καρυκεύματα του.
Το όνειρο είναι το ενυδρείο της νύχτας.
Η πρωτόγονη εποχή ήταν λυρική, η κλασική επική και η σύγχρονη δραματική.
Κόλαση είναι η αιώνια απουσία.
Η περιέργεια είναι μια από τις μορφές της γυναικείας τόλμης.
Σε αυτήν τη στιγμή του πανικού, φοβούμαι εκείνους που φοβούνται.
Μπορώ, Θέλω, Γνωρίζω: Τρεις λέξεις που κυβερνούν τον κόσμο.
Η πρόοδος δεν είναι παρά επανάσταση που γίνεται με φιλικό τρόπο.
Η περιέργεια είναι λαιμαργία. Το να βλέπεις σημαίνει να καταβροχθίζεις.
Η Γαλλική Επανάσταση ήταν το πιο σημαντικό βήμα για το ανθρώπινο γένος από την έλευση του Ιησού Χριστού.
Για να είναι κανείς καλός ρήτορας, πρέπει να ασχολείται με κοινοτοπίες.
Οι διανοούμενοι, οι καλλιεργημένοι, οι μορφωμένοι ανεβαίνουν από τις σκάλες. Οι ποιητές και οι καλλιτέχνες είναι πουλιά.
Ο συγγραφέας είναι ένας κόσμος παγιδευμένος μέσα σε έναν άνθρωπο.
Ένα πλοίο που ταξιδεύει είναι στρατός σε μάχη. Η καταιγίδα κρύβεται, αλλά δεν χάνεται. Όλη η θάλασσα είναι μία ενέδρα.
Μπορούμε να διώξουμε έναν ξένο εισβολέα μέσα σε δεκαπέντε μέρες, αλλά χρειάζονται χίλια οκτακόσια χρόνια για να ξεριζώσουμε τη μοναρχία.
Με νόμισες παλίρροια κι ήμουν κατακλυσμός!
Το πιο ισχυρό σύμπτωμα της αγάπης είναι η φροντίδα, που κάποιες φορές γίνεται ανυπόφορη
με πληροφορίες από gnomikologikon.gr
