Το Φθινόπωρο του 1835 ο Marx άφησε το Γυμνάσιο της Τρηρ (Trier) για να γίνει φοιτητής νομικής στο Πανεπιστήμιο της Βόννης. Στο ακαδημαϊκό περιβάλλον της Βόννης την εποχή εκείνη ήταν δημοφιλής η ρομαντική φιλοσοφία υπό την επιρροή του καθηγητή August von Schlegel.
Η επίδραση του ρομαντισμού πάνω στον Marx αποδεικνύεται εύκολα από τους τέσσερεις τόμους ρομαντικής ποίησης που απεύθυνε ο ερωτευμένος και υπομονετικός Karl στην αγαπημένη του Jenny von Westphalen.
Η ποίηση του Marx, η οποία σύμφωνα με τον ίδιο είναι «φτιαγμένη από σεληνόφως», «χαρακτηρίζεται από ένα κάπως υπερβολικό μίγμα μελωδικών αναζητήσεων και συναισθηματικής έπαρσης. Είναι μια ποίηση μέτρια, από τεχνική άποψη, στομφώδης, λιγάκι ανόητη και απόλυτα ειλικρινής» (Μαρξ, 1982: 13). Δεν είναι – ίσως υπερβάλλοντας – τίποτα παραπάνω από ομοιοκατάληκτη αποτύπωση της ρομαντικής εκφραστικότητας του ανθρώπινου έρωτα.
Το παραπάνω μάλλον το είχε κατανοήσει πρώτη η Jenny, η οποία, όπως προκύπτει από την αλληλογραφία τους και για λόγους που αντιλαμβανόταν τότε μόνο η ίδια, απαιτούσε από τον αγαπημένο της να αφήσει στην άκρη τα ρυάκια, τους γαλάζιους ουρανούς και τα λιβάδια και να πιάσει την σκαπάνη της επιστημονικής έρευνας στρέφοντας την προσοχή του στην σκληρή υλική πραγματικότητα της ανθρώπινης ζωής. Μια πραγματικότητα γεμάτη συγκρούσεις, συμφέροντα, καταπίεση, εκμετάλλευση και όλα εκείνα που ο ίδιος θα φέρει στο φως τα επόμενα χρόνια.
Πηγές:
Kolakowski, L. (2008). Main currents of Marxism. New York: W.W. Norton & Company.
Μαρξ, Κ. (1982). Ερωτικά ποιήματα. Αθήνα: Ερατώ.
