16.6 C
Athens
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024
ΑρχικήΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΠάμπλο | Ο διεθνούς φήμης Έλληνας επαναστάτης: "Κανένα σοβαρό ζήτημα της εποχής...

Πάμπλο | Ο διεθνούς φήμης Έλληνας επαναστάτης: “Κανένα σοβαρό ζήτημα της εποχής μας δεν λύνεται χωρίς τα όπλα”

Σαν χθες πριν 24 χρόνια.

Στις 17 Φεβρουαρίου 1996 φεύγει από την ζωή ο διεθνούς φήμης επαναστάτης Μιχάλης Ράπτης.

Ο Μιχάλης Ράπτης γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1911. Μεγάλωσε στην Κρήτη, οπου σαν μαθητης εκδηλώνει τα πρώτα λογοτεχνικά του ενδιαφέροντα και γραφει σε λογοτεχνικα περιοδικά της περιοχής. 

Στα νεανικά του χρόνια είναι φοιτητής στο Πολυτεχνείο της Αθήνας. Εκεί έρχεται σε επαφή με τις ιδέες της αριστεράς. Εντάσσεται αρχικά στους Αρχειομαρξιστες, όπου έχουν ισχυρή παρουσία εκείνη την εποχή. Μέσα από διαδρομή αγώνων και έντονων αναζητήσεων αποχωρεί από το Αρχείο του Μαρξισμού και η πολιτική ομάδα που συμμετέχει συγχωνευεται με την αντίστοιχη του Παντελή Πουλιόπουλου. Το 1938 στο ιδρυτικό συνέδριο της 4ης Διεθνούς παρευρίσκονται 2 αντιπρόσωποι ελληνικών οργανώσεων ο ένας ο Γιώργος Βιτσώρης, και ο άλλος είναι ο Μιχάλης Ράπτης.

Κατά την διάρκεια του Β Παγκόσμιου Πολέμου, βρίσκεται στην ηγεσια του κινήματος της 4ης Διεθνούς (1942). Άλλωστε από τις 21 Αυγούστου του 1940 με την δολοφονία του Τρότσκι, και με αρκετές δολοφονίες από τους φασίστες αλλά και από τους σταλινικούς σε ηγετικά στελέχη του τροτσκιστικού κινήματος μένει χωρίς επαναστατικό πολιτικό κέντρο, και μέσα σε ένα κλίμα αποδιοργάνωσης, συμβάλλει στην οργανωτική και πολιτική ενοποίηση της 4ης Διεθνούς. Οι αναλύσεις του εκείνη την εποχή προσανατολιζουν τις δυνάμεις της 4ης στην συμμετοχή στα αντιναζιστικά εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα, και στην πολιτική και στρατιωτική υπεράσπιση της ΕΣΣΔ, παρά τον πολιτικό χαρακτήρα της ηγεσίας της.

Αναλύει την κατάσταση μετά τον πόλεμο, και χαρακτηρίζει ως παραμορφωμένα εργατικά κράτη τις χώρες που προσαρτήθηκαν στην ΕΣΣΔ με την επέλαση του Κόκκινου Στρατού. Μια θέση που οδηγεί τη Ναταλία Σεντοβα -Τρότσκι έξω από τις γραμμές της 4ης Διεθνούς. Ναταλία Σεντοβα και Μιχάλης Ράπτης διατηρούν κοινωνικές σχέσεις ως το τέλος της ζωής της τελευταίας, παρά την πολιτική τους ρήξη. Οι αναλύσεις αυτές σε εκεινη την συζητηση που εγινε εκεινη την περίοδο του προσδίδουν αρκετό θεωρητικό κύρος και αναγνώριση όπως καταγράφουν και μετέπειτα διαφοροποιημένα ρεύματα όπως η LIT.

Με την μπροσούρα του “Ο Πόλεμος που Έρχεται” γραμμένη το 1952, πραγματοποιεί μία σοβαρή ανάλυση για το νέο ιμπεριαλισμό που έχει διαμορφωθεί, όπου πλέον η ΗΠΑ καταλαμβάνουν τα ηνία ως παγκόσμιος ηγεμόνας, προσανατολίζει στην Ευρώπη τις μικρές δυνάμεις της 4ης στην είσοδο στα ΚΚ, είτε σε περίπτωση που είναι αδύνατο αυτό στην είσοδο σε αριστερόστροφα σοσιαλιστικά κόμματα, δίνει έντονη έμφαση στην αποικιακη επανάσταση, και επισημαίνει την αναγκαιότητα της έμπρακτης υποστήριξης αυτών των επαναστάσεων. Παρά την λανθασμένη εκτίμηση που δεν επιβεβαιώθηκε ότι θα υπάρξει μια παγκόσμια στρατιωτική αντιπαράθεση, το κείμενο αυτό καταφέρνει να διαβάσει σωστά την εποχή του. Άλλωστε ήταν τόσο έντονο το ψυχροπολεμικό κλίμα που μπορούσε κανείς να παρασυρθεί σε μια τέτοια εκτίμηση.

Το 1954 ξεσπά με την προκήρυξη του FLN, αυτό που ονομάστηκε Αλγερινη Επανάσταση. Ο Μιχάλης Ράπτης συνδέεται με αυτό το κίνημα από την έναρξη του, και προσανατολίζει τις δυνάμεις της 4ης Διεθνούς στην έμπρακτη υπεράσπιση της Αλγερινης Επανάστασης. Εκεί αρχίζει μία περιπέτεια, με εργοστάσια παραγωγής όπλων και πυρομαχικών, εκτύπωση παραχάραξη πλαστων χαρτονομισμάτων, δίκτυα που φτιάχνουν πλαστά διαβατήρια, ώστε να φτάσουμε τελικά στην ανεξαρτησία της Αλγερίας και να δούμε και ένα πείραμα πείραμα αυτοδιαχειρισης στην Αλγερία όπου παίζει σημαντικό ρόλο ο Πάμπλο. Όπου το 1965 στο Αλγέρι γνωρίζεται και με τον Γκεβάρα.

Το 1962 λόγω της φυλάκισης του, δεν είναι πλέον γραμματέας της 4ης και το 1965 απομακρύνεται πολιτικά από την συγκεκριμένη διεθνή. Συγκροτεί μία δική του τάση την TMRI. Ταξιδεύει σε όλον τον κόσμο. Όπου υπάρχει εξέγερση και αναταραχή ο Πάμπλο είναι εκεί. Στο Μαη του 68 στην Γαλλία, στην Χιλή του Αλιέντε, στην Πορτογαλία του Οτέλο ντι Καρβάλιο, στα κινήματα της Αφρικής και Μέσης Ανατολής.
Διατηρεί σχέσεις με τις πιο πολλές ένοπλες οργανώσεις του κόσμου και πάντα τους προσφέρει τις υπηρεσίες του παρά το ότι δεν συμμερίζεται την μέθοδο της ατομικής τρομοκρατίας.

Αρθρογραφεί στο περιοδικό που βγάζει η ομάδα του το “Sous le drapeau du sosialisme” (Κάτω από την σημαία του Σοσιαλισμού), όπου δίνει έμφαση στην σοσιαλιστική αυτοδιαχείριση. Στην Ελλάδα το αντίστοιχο τεύχος παρουσιάστηκε με το όνομα (Για το Σοσιαλισμό). 

Στο τέλος της ζωής του αναπτύσει απόψεις στα λεγόμενα εθνικά ζητήματα που δεν μας βρίσκουν σύμφωνους.
Ωστόσο δεν ξεχνάμε ότι έχουμε να αναμετρηθούμε με τις ιδέες και την ζωή ενός επαναστάτη που και στο βιβλίο της αυτοβιογραφιας του που έβγαλε σε προχωρημένη ηλικία έγραφε: “Κανένα σοβαρό ζήτημα της εποχής μας δεν λύνεται χωρίς τα όπλα”.

Όπως είπε ο στενός του σύντροφος Μίμης Λιβιεράτος σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στη μνήμη του Πάμπλο : “Ο Μιχάλης Ράπτης ο Πάμπλο συνδύαζε την πένα με το πιστόλι”.

Αφήνουμε μία συνέντευξη που είχε δώσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του.

Πάμπλο | Ο διεθνούς φήμης Έλληνας επαναστάτης: "Κανένα σοβαρό ζήτημα της εποχής μας δεν λύνεται χωρίς τα όπλα"
@Youtube

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ
Captcha verification failed!
Η βαθμολογία χρήστη captcha απέτυχε. Παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας!
echo ‘’ ;